موارد شیمیایی مورد کاربرد در میوه خشک
برخی میوه های خشک بسته بندی شده اغلب با مواد شیمیایی خطرناکی خشک می شوند که شما هرگز فکرش را نمی کنید. در واقع زردآلوی خشک پر از فیبری که می تواند یک میان وعده سرشار از مواد مغذی باشد در صورت خشک شدن با مواد شیمیایی حتی می تواند خطرناک باشد!
دی اکسید سولفور
خطر شماره یک در بسیاری از میوه های خشک تجاری وجود دی اکسید گوگرد است. دی اکسید گوگرد یک گاز بد بوی ناخوشایند است که با سوزاندن زغال سنگ یا نفت ایجاد می شود و به عنوان ضد عفونی کننده ، ماده سفید کننده یا به عنوان نگهدارنده مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد.
میوه ها قبل از خشک شدن تحت تاثیر دی اکسید گوگرد قرار می گیرند تا رنگ ، عطر و طعم آنها حفظ شود و ماندگاری آنها افزایش یابد. در حالی که مصرف مقادیر اندک دی اکسید گوگرد برای افراد مضر نیست ولی مقادیر بالای این ماده شیمیایی می تواند برای سلامتی خطرناک باشد. برای مثال باید گفت میزان مصرف روزانه قابل قبول این ترکیب برای یک کودک ۱۰ ساله با وزن ۲۱ کیلوگرم فقط ۱۵ میلی گرم سولفیت در روز است که معادل یک زردآلو خشک است.
قرار گرفتن در معرض دی اکسید گوگرد می تواند بسیار مضر و حتی برای مبتلایان به آسم و افراد مبتلا به آلرژی یا حساسیت به سولفیت کشنده باشد. این ترکیب یک ماده شیمیایی سمی و خطرناک هم برای بدن و هم برای محیط زیست است.
شکر اضافی
خشک کردن میوه محتوای آب آن را از بین می برد و قندهای طبیعی آن مانند فروکتوز را تغلیظ می کند و یک ماده غذایی متراکم ایجاد می کند. با این حال ، فروکتوز مانند بسیاری از شیرینی ها و اسنک ها باعث افزایش قند خون نمی شود. این خوراکی ها ممکن است کالری بیشتری داشته باشد اما فیبر ، ویتامین ها و کلسیم بیشتری نیز دارند.
مشکل این است که بسیاری از میوه های خشک تجاری حاوی مواد اضافی برای جذب مشتری هستند. هنگامی که این خوراکی ها با قند ، ساکارین و سایر شیرین کننده های مصنوعی ترکیب می شوند ، خوردن آن می تواند منجر به افزایش قند خون شود که در نهایت باعث دیابت نوع ۲ ، بیماری های قلبی -عروقی و بسیاری از مشکلات دیگر خواهد شد.
